Charakterystyka pierwotniaków
Pierwotniaki – zaliczane są do świata zwierzęcego są ogniwem łączącym organizmy bakteryjne z najmniejszymi zwierzętami.
Budowa pierwotniaków:
Posiadają komórki z dobrze wykształconym jądrem komórkowym, typem wodniczek trawiennych, posiadają rzęski lub narządy ruchu w postaci wici, u niektórych gatunków obserwuje się zagłębienia komórkowe spełniające rolę otworu gębowego. Protisty to organizmy eukariotyczne, w większości jednokomórkowe, o zróżnicowanej budowie morfologicznej, o wielkości od 10 μm do kilku milimetrów. W budowie protista można zazwyczaj wyróżnić przód, tył, stronę grzbietową oraz brzuszną, brak tkanek.
Pierwotniaki wykształciły pellikulę, czyli błonę komórkową podścieloną utworami
błoniastymi wzmacniającymi całą konstrukcję. Jej dodatkową właściwością jest duża elastyczność pozwalającą na poruszanie się ruchem ameboidalnym. Komórki protistów wypełnia cytoplazma, najczęściej podzielona na gęstszą zewnętrzną ektoplazmę oraz rzadszą, ulokowaną centralnie w komórce, endoplazmę. W endoplazmie ulokowana jest większość organelli, wśród których należy wymienić: aparat Golgiego, lizosomy, wakuole. W komórce wykształciło się też jądro, mitochondria oraz plastydy.
Mają szereg przystosowań umożliwiających im bytowanie w rozmaitych środowiskach, toteż spotykamy wśród nich ogromne zróżnicowanie gatunków.
Pierwotniaki są najstarszą ewolucyjnie grupą zwierząt. Liczne formy, jako pasożyty ludzi i zwierząt, wywołują
szereg groźnych chorób. Choroby wywołane przez pierwotniaki to np. śpiączka i czerwonka. Gatunki pierwotniaków o wapiennych pancerzach otaczających ciało utworzyły warstwy wapieni, zwanych otwornicowymi, wykorzystywane jako pokłady kredy.
